کاوش موضوع مس

مس: فلزی از تمدن تا فناوری پیشرفته مس (Copper) با نماد شیمیایی Cu، عنصری حیاتی در جدول تناوبی است که ریشه نام لاتین آن، cuprum، به احتمال زیاد از جزیره قبرس (Cyprus) و منابع غنی آن گرفته شده است. این فلز که عدد اتمی ۲۹ را داراست، به دلیل رسانایی حرارتی و الکتریکی استثنایی خود، شهرتی جهانی دارد؛ به طوری که تنها نقره رسانایی بهتری دارد. با این وجود، بهای مناسب‌تر مس نسبت به نقره، آن را به گزینه اصلی برای تولید سیم‌ها و هادی‌های الکتریکی در مقیاس گسترده تبدیل کرده است. مس خالص، عنصری فلزی با ظاهری قرمز-نارنجی براق است که از انعطاف‌پذیری (چکش‌خواری) بالایی برخوردار است. این ویژگی‌ها باعث شده که مس و آلیاژهای آن، نظیر برنز (آلیاژ مس و قلع) و برنج (آلیاژ مس و روی)، هزاران سال، از عصر باستان تا دوران روم که استخراج آن از قبرس رایج بود، در ساخت ابزار، سکه و هنر حضوری پررنگ داشته باشند. همچنین، ترکیبات مس، به‌ویژه نمک‌های مس (II)، مسئول ایجاد رنگ‌های دلنشین آبی و سبز در کانی‌هایی چون فیروزه و آزوریت هستند که از دیرباز مورد توجه هنرمندان و تزئین‌کاران بوده‌اند. مس فراتر از کاربردهای صنعتی، نقشی زیستی کلیدی ایفا می‌کند. این عنصر به عنوان یک ماده معدنی ضروری در بدن موجودات زنده عمل کرده و در فعالیت آنزیم تنفسی مهمی به نام سیتوکروم اکسیداز سی مشارکت دارد. لازم به ذکر است که در سیستم گردش خون نرم‌تنان و سخت‌پوستان، پروتئین حامل اکسیژن هموسیانین نقش دارد که ماده اصلی سازنده آن مس است؛ این در حالی است که در خون مهره‌داران، آهن از طریق هموگلوبین این وظیفه را بر عهده دارد. توزیع مس در اندام‌های کلیدی انسان مانند کبد، استخوان و بافت‌های عضلانی، اهمیت حیاتی این عنصر را تأیید می‌کند.... بیشتر در ویکی پدیا